Skład tekstu odstępy
Skład, 4 kwietnia 2022
Skład, 4 kwietnia 2022
Spis treści
Skład tekstu odstępy to wpis przedstawiający narzędzia służące do optymalizacji czytelności tekstu i stanowi rozwinięcie wpisu Skład tekstu czytelność.
Adobe InDesign ma wbudowane narzędzia, za pomocą których możemy regulować odległości międzywyrazowe w tekście. Jest to niezbędne, by zachować optymalną czytelność dzieła. Z definicji, sam program proponuje nam ustawienia, które możemy subtelnie modyfikować, by tekst układał się po naszej myśli. Ten zestaw narzędzi to:
1. panel justowania
2. panel dzielenia wyrazów
Ustawienie odpowiednich parametrów najlepiej przeprowadzać w stylach akapitowych, które opracowujemy dla naszego dzieła. To znacznie ułatwi i przyśpieszy pracę nad składem tekstu, gdyż zmiana ustawień w stylu odzwierciedla się w całym dokumencie. Poniżej widać panel Stylów akapitowych i ścieżkę do modułu justowania.
Gdy formatujemy tekst tak, że lewa strona kolumny wygląda tak samo jak prawa, czyli tekst jest wyjustowany, i wygląda jak gładki blok, wtedy odległości między wyrazami w poszczególnych wierszach są różne. Poniżej wygląd takiego akapitu. Kolorem zaznaczyłam jedynie niektóre nierówne odległości między wyrazami.
Okno justowania jest dostępne również jako samodzielny panel wyjęty z panelu sterowania, po umieszczeniu kursora w formule edycji tekstu.
Przyjrzyjmy się najpierw predefiniowanym parametrom w oknie justowania.
Na zdjęciu, pierwsze ustawienie od góry: Word Spacing, czyli 80% | 100% | 133% obrazuje odpowiednio: wartość minimalną, czyli najwęższe dopuszczalne światło międzywyrazowe, następnie optymalną, a na koniec maksymalną, czyli najszersze dopuszczalne światło międzywyrazowe. Widzimy, że w każdym przypadku wartości są wyrażone w procentach. 100% oznacza szerokość spacji w danym piśmie, która wynosi 1/4 firetu (firet to stopień pisma jakim piszemy tekst).
Aby skład przebiegał bez zakłóceń można opracować w panelu Style Akapitowe zestaw stylów z różnymi wielkościami odległości międzywyrazowych. Najpierw trzeba ustalić styl akapitowy podstawowy, który będzie zastosowany w całym dziele. Potem budujemy jeszcze 2 style − do składu ciaśniejszego i luźniejszego.
Typowy: 90% | 100% | 110%
Wąski: 70% | 80% | 105%
Szeroki: 100% | 120% | 140%
-2% | 0% | 2%
lub
-3% | 0% | 3%
Oprócz korekcji świateł międzywyrazowych i międzyliterowych możemy przeskalować glify (Glyph Scaling). Badania wykazały, że jeśli zmienimy szerokość znaków zaledwie o 2%, dokonamy zmiany w kształcie glifa, która będzie niezauważalna dla ludzkiego oka, a zabieg ten może bardzo poprawić wygląd całego akapitu. Policzono, że przy wierszu zawierającym 70 znaków, dwuprocentowa korekta może zmienić szerokość wiersza o 3/4 fireta.
Ustawienie parametrów odległościowych przeprowadzamy w stosunku do danej szerokości łamu oraz na jednym wybranym kroju pisma. To co sprawdzi się dla jednego dzieła, niekoniecznie dobrze wypadnie w innym. Ustawienie odpowiednich świateł przeprowadzamy metodą prób i błędów. Obserwujmy zachowanie tekstu w akapitach. Jeśli okaże się, że stosując skład podstawowy dla dwóch sąsiednich akapitów, jeden z nich wypada gorzej, możemy wtedy zastosować inny styl (szeroki lub wąski, w zależności od potrzeby).
Zatem podsumowując: gdy mamy szeroki łam, stosujmy parametry do składu szerokiego i analogicznie, mając skład wąski, używajmy parametrów do składu wąskiego.
Gdy zwiększamy wielkość stopnia pisma przy zachowaniu danej szerokości łamu, wybierzmy skład węższy.
Dzielenie wyrazów jest drugim, najważniejszym czynnikiem wpływającym na czytelność dzieła. Ich występowanie powoduje wyrównanie odległości międzywyrazowych. Przyjrzyjmy się najpierw jednak wyjustowanemu akapitowi, który takiego dzielenia nie ma.
Widzimy, że odstępy międzywyrazowe są nierówne i w wielu miejscach za duże. Przeniesienie nawet niewielkiej ilości liter wyrazów do wiersza poniżej może sprawić, że akapit stanie się czytelniejszy i przyjemniejszy w odbiorze.
Dzielenie wyrazów możemy zdefiniować również w panelu stylów akapitowych, podobnie jak panel justowania.
Okno dzielenia wyrazów jest dostępne również jako samodzielny panel wyjęty z panelu sterowania, po umieszczeniu kursora w formule edycji tekstu (podobnie jak panel justowania)
Dzielenie wyrazów w języku polskim, w tekście justowanym, z ostatnim wierszem wyrównanym do lewej strony kolumny (jest to zwyczajowy sposób justowania), ustawiamy w konwencji 5 | 2 | 2 | 2 lub 5 | 2 | 3 | 2. Opcje poniżej dzielenia wyrazów są zaznaczone z definicji. Jednak z korzyścią dla składu okaże się wyłączenie opcji Dzielenie wzdłuż kolumny (ang. Hyphenate Across Column). Wtedy wyraz nie będzie dzielony jako ostatni w ostatnim akapicie na stronie. Możemy również wyłączyć opcję dzielenia ostatniego wyrazu (ang. Hyphenate Last Word).
Spójrzmy na poniższy akapit, który ma prawidłowo ustawione oba parametry: dzielenie wyrazów i justowanie.
Właściwie ustawione przenoszenie wyrazów nie przeszkadza w odbiorze tekstu. Wręcz przeciwnie. Ludzkie oko jest przyzwyczajone do takiej struktury tekstu. Na czytelność większy wpływ mają nierówne odległości międzywyrazowe niż przenoszone wyrazy. InDesign ma wbudowany słownik dzielenia wyrazów odpowiedni dla danego języka. Przy opracowywaniu stylów akapitowych dla danego dzieła zwracajmy uwagę na tę opcję słownika.