Wpis Skład tek­stu ini­cjały przed­sta­wia cha­rak­te­ry­stykę dwóch rodza­jów ini­cja­łów: wpusz­czo­nych i pod­nie­sio­nych. Pierw­sze mają postać ini­cjału, który jest zagnież­dżony w tek­ście na wybraną wyso­kość wier­szy, drugi jest uło­żony na linii bazo­wej pisma i nie obła­muje tek­stu. Zobaczmy jak się oba te ini­cjały pre­zen­tują na przykładach.

Inicjał wpuszczony

Ini­cjał wpusz­czony jest to maju­skuła, którą umiesz­cza się na początku roz­działu. Jest ona dużo więk­sza niż reszta tek­stu dzie­ło­wego i opada na wybraną głę­bo­kość kilku wier­szy. Usta­wie­nie ini­cjału możemy opra­co­wać w panelu ste­ro­wa­nia, w opcjach for­ma­to­wa­nia aka­pi­to­wego, i potem zapi­sać owo usta­wie­nie w stylu aka­pi­to­wym. Ini­cja­łem możemy wyróż­nić jedną lub kilka liter w tek­ście, a to zależy od kon­cep­cji projektanta.

Ini­cjały wpusz­czone warto uży­wać, gdy roz­działy pozba­wione są nume­rów lub tytu­łów. Taki ini­cjał w zupeł­no­ści wystar­czy, by dać czy­tel­ni­kowi sygnał o roz­po­czę­ciu nowej par­tii tek­stu. Ini­cjały takie możemy uży­wać w powie­ściach i w tek­stach które nie posia­dają wie­lo­stop­nio­wej gra­da­cji tytułów.

Inicjał podniesiony

Ini­cjał pod­nie­siony to powięk­szona pierw­sza litera maju­sku­łowa aka­pitu. Nie jest ona oblana tek­stem, tak jak ini­cjał wpusz­czony. Opiera się na linii bazo­wej pisma dzie­ło­wego pierw­szego wiersza.

Ini­cjały pod­nie­sione, podob­nie jak wpusz­czone, naj­le­piej sto­so­wać w sytu­acjach, gdy nagłó­wek nie zawiera nume­rów ani tytu­łów, a zna­kiem roz­po­czę­cia nowego roz­działu jest opusz­cze­nie kolumny. Ini­cjały te są o tyle łatwiej­sze w uży­ciu, że nie zakłó­cają wyglądu całego aka­pitu w spo­sób tak zna­czący jak ini­cjały wpuszczone.