Czytelność tekstu dziełowego

1. Do dru­ko­wa­nia tek­stów cią­głych należy sto­so­wać pismo 9‑, 10‑, 11- i mak­sy­mal­nie 12-punktowe.
2. Krój o małej wyso­ko­ści x wymaga stop­nia 11 pt lub mak­sy­mal­nie 12 pt.
3. Krój o dużej wyso­ko­ści x wymaga stop­nia 9 pt lub 10 pt.
4. Wbrew pozo­rom pisma o dużej minu­skule są mniej czy­telne, niż te o mniej­szej (mają mniej­sze wydłu­że­nia górne lub dolne).
5. Wraz ze zwięk­sza­niem się stop­nia pisma rośnie liczba sko­ko­wych ruchów gałki ocznej (fik­sa­cji) pod­czas czy­ta­nia, co utrud­nia roz­po­zna­wa­nie zna­ków i słów.
6. Czy­ta­jąc pismo więk­sze, postrzega się bar­dziej frag­menty wyra­zów w cało­ści i w rezul­ta­cie czyta się wolniej.

A szcze­gó­łowo:

1. Tekst dzie­łowy zło­żony 9 – 10 punk­to­wym kro­jem jest naj­lep­szy dla osób dorosłych.
2. Przy 8‑, 7- i 6‑punktowym tek­ście dzie­ło­wym wzrok czy­tel­nika może się zmęczyć.
3. Czy­ta­nie tek­stu dzie­ło­wego zło­żo­nego 12- punk­to­wym kro­jem lub więk­szym może być utrud­nione, gdyż wzrok może nie objąć całego tek­stu przy zacho­wa­niu zwy­cza­jo­wej od niego odległości.
4. Typo­gra­fia dla dzieci do pierw­szej lek­tury to wiel­kość 36 punktów.
5. Dla dzieci star­szych od 2 do 4 klasy to 14 punktów.
6. Dla osób star­szych i sła­bo­wi­dzą­cych wiel­kość kroju pisma dzie­ło­wego powinna być więk­sza, np. 14 punktów.

Źró­dło: Albert Kapr ​„101 zasad pro­jek­to­wa­nia książek”